Hallo lezers

!

Hier eindelijk weer de mogelijkheid om fatsoenlijk te internetten, we zijn net aangekomen in Milazzo, het Cassisi Hotel, lekker luxe. Ik zet daarom de verhalen van vorige dagen nu op de site, nu lezen jullie dus eigenlijk oudere verhalen. Hier komen ze:

Agrigento 31 augustus en 1 september:

Vandaag de laatste van 2 nachten in Agrigento. Ik weet niet of we in Scopello (3 nachten) een goede internetverbinding hebben dus ik wil het nu nog even bijwerken. Voordat we gisteren hier aankwamen zijn we nog in Ragusa Ibla geweest, een heel erg mooi oud stadje. Toen we daar aankwamen was het toeristenbureau gesloten, maar een aardig koppel dat terugkwam van hun rondwandeling gaf ons hun kaart. Het was er niet druk, het was Siësta en dan zie je weinig mensen op straat, alleen wat toeristen, maar ook niet zoveel. Er liep een jonge jongen rond (Belg) die dacht dat we Duitsers waren, huhuh. Nadat we hier rondgekeken hadden zijn we verder richting Agrigento gereden, het was in totaal ongeveer drie en een half uur rijden, dus een behoorlijke rit. We zijn zo blij met de TomTom want als je in de steden of dorpjes komt dan heb je daar natuurlijk geen kaart van en de straatjes zijn zo krap en kronkelig en soms zonder naambordje dat je onmogelijk de weg zo zou kunnen vinden. Ik zou in staat geweest zijn hier een GPS te kopen als we er geen hadden gehad...

Rond 18.00 uur kwamen we gisteren hier aan, we hadden zoals afgesproken een uur van tevoren gebeld dat we eraan kwamen. Voor de deur aangekomen stapte ik uit om te kijken waar we konden parkeren. Ik hoorde ineens iemand roepen: 'Jolaaanda', haha, op zijn Italiaans uitgesproken. Dat was Francesco, de eigenaar van Terrazze Montelusa, hij stond op een balkon te zwaaien waar we konden parkeren. Het is een heel aardige man die Francesco, hij nam uitgebreid de tijd om ons van alles van de omgeving uit te leggen en over de B & B. Het gebouw bleek al heel lang in het bezit te zijn van zijn familie, zij hadden het ooit verhuurd en de verhuurders wilden het gebouw niet terug geven. Dat kan schijnbaar in Italië, hij heeft 20 jaar geprocedeerd om de verhuurders eruit te krijgen en het toen 4 jaar opgeknapt met zoals hij zei 'een zak geld', gekregen van zijn ouders.

Zijn familie heeft schijnbaar genoeg geld want de verbouwing is erg mooi gelukt, hij heeft het heel smaakvol ingericht en doet overal erg zijn best voor. Hij speelde zelfs piano voor ons en andere gasten die pas gekomen waren:

Hij heeft rechten gestudeerd en Frans en nu was hij bezig Engels te leren, dat schijnt voor Italianen erg moeilijk te zijn want je hebt geluk als iemand überhaupt een paar woorden Engels spreekt of verstaat. Hij zocht af en toe iets op in één van zijn woordenboekjes, of vroeg ons of we het woord wisten, leuk toch hoeveel moeite hij ervoor doet, echt zo'n schatje. Vandaag zijn we allereerst door het historisch centrum van Agrigento gelopen, hier om de hoek. Best een leuke stad hoor, daarna naar de Scala dei Turchei (trappen van de Turken), mooie witte rotsen aan een mooi strand.

Het was er weer zo warm dat we niet op de rotsen zijn gegaan maar een stukje door het water gelopen om af te koelen.

Toen wilden we eigenlijk nog naar Riserva Torre Salsa en Capo Bianco, maar we besloten dat niet te doen vanwege de hitte. We hebben daarom twee bedjes en een parasol gehuurd, de bikini en zwembroek aangetrokken en lekker relaxt. We kwamen er echt van bij. Daarna zijn we rond 18.30 uur naar de Vallei van de Tempels gegaan, op aanraden van Francesco 's avonds omdat het dan mooi verlicht zou zijn. Dat was een goed idee want we wilden dat eerst ‘s morgens doen. Echt prachtig verlicht met zonsondergang, heel erg mooi.

Zeker de moeite waard! Daarna zijn we terug gegaan naar de B & B en hebben gedoucht en daarna naar een erg leuk restaurantje, op een leuk hofje. We hebben er Spaghetti van de chef besteld, met mosselen, rivierkreeftjes en inktvis, lekker! Nu zijn we toe aan nachtrust, tot de volgende keer maar weer en bedankt voor het lezen!

Huhuh, gesproken over goede internetverbinding... wil ik dit verhaal op ons weblog zetten, doet internet het hier ook niet meer... Ik zal dit verhaal bij de eerst volgende mogelijkheid erop zetten.

Erice 4 september:

Vandaag zijn we naar Erice geweest, een klein uurtje van Scopello vandaan. Erice heeft een betoverend mooie ligging, je hebt er echt een geweldig uitzicht over het dal, de zee en strand.

We hebben er een paar uur rondgelopen en zijn naar 'Maria Grammatico' geweest en hebben daar een paar lekkere gebakjes verorberd. Alhoewel ik marsepein normaal gesproken vies vind, lustte ik deze wel, dus dat is veelbelovend voor de échte liefhebber van marsepein! We hebben nog kerkjes bezichtigd, je kunt hier onder andere aan zien dat Sicilië vrij arm is, er is geen geld om alles in goede staat te kunnen onderhouden. Dat is wel jammer, want zo gaat een hoop cultuur verloren. De kerken hier zijn niet zoals in bijvoorbeeld Praag of de Sint Pieter in Rome. Wat ook nog wel leuk is, we hebben voor de liefhebbers nog een leuke foto van een 'opknappertje', een soort 'bouwval gezocht', dus als je overweegt een tweede huis te nemen op Sicilië is hier een grote uitdaging:

Je kunt je melden bij de plaatselijke makelaar van Ragusa Ibla waar we dit leuk stulpje hebben gezien...whahaha

:

Je ziet hier heel veel huizen waarvan je je afvraagt of er iemand woont en huizen die gewoon niet afgebouwd zijn en waarschijnlijk ook nooit zullen worden. Nou lijkt het ons sowieso geen land om een tweede huis te nemen omdat je hier dan wel problemen zult krijgen met de plaatselijke Cosa Nostra, ofwel...de Siciliaanse Maffia. De aanleg van de kustweg hier tussen Scopello en San Vito lo Capo schijnt ook oogluikend door de maffia toegestaan te zijn en in Palermo is heel veel wildbouw gekomen ook onder andere door deze lieverdjes. Wij merken er hier als toerist helemaal niks van, hele hotelketens schijnen in bezit te zijn van de maffia, maar of wij gelogeerd hebben bij een van hen? Wie zal het zeggen, niemand loopt ermee te koop denk ik. Maar ja, laten we nu toch al niet van plan zijn geweest om überhaupt een tweede huis aan te schaffen! Morgen gaan we nog lekker een dagje terug naar San Vito lo Capo omdat de zee daar supermooi is en het strand ook prachtig, van daaruit gaan we dan naar de volgende overnachtingplaats: Santa Flavia, in de buurt van Palermo.

Hopelijk kunnen we daar weer fatsoenlijk internetten en foto's op de site zetten. Tot de volgende keer!

Castelbuono 8 september, Mille Grazie Maria:

Nou, vandaag hebben we een dag gehad zeg! Vanmorgen vertrokken we na het ontbijt (karig) om een rit door de bergen te maken hier. In het dorp aangekomen wilde een oud opaatje uit een parkeerplaats achteruit rijden met zijn soort tractorautootje. Opa reed met flink gas achteruit, bergop...ja hoor, tegen onze auto aan. Wij, shit zeg wat dan nu.... Toen stapten we maar uit, achter ons toeterden ze alweer dat ze erdoor wilden. We hebben toen de auto aan de kant gezet zover als het ging en opa wilde er vandoor rijden. Toen kwam er een man aangelopen die alles gezien had en hadden we inmiddels meer toeschouwers. De man ging met opa praten, dat hij moest blijven om de papieren in te vullen. Inmiddels had ik het schadeformulier uit de auto gehaald (in het Italiaans) en vroeg ik een meisje (naar later bleek de dochter van de behulpzame man) of we de politie moesten bellen. Ze praatte een beetje Engels, maar ze ging haar moeder halen die sprak beter Engels, dat was gelukkig ook zo, want moeder (Maria) had 13 jaar in Genk in België gewoond. Ze sprak geen Nederlands, wel Frans, maar volgens mij ook niet al te goed. Ze zei dat opa heel erg boos was en weg wilde, hij wilde verder met spulletjes verkopen en hij had niks gedaan volgens hem. We hebben opa maar niet zelf geprobeerd te kalmeren want dat lukte zeker niet, Maria heeft hem uiteindelijk weten te kalmeren en toch maar de politie gebeld want opa wou zijn naam en adres niet geven. Haha, ik dacht als de politie niet komt dan heb ik bewijs wie het gedaan heeft (huhuh)!

Na ongeveer een half uur kwam de Carabinieri eraan, ik dacht al nu gaan we het krijgen... Ze waren met zijn tweeën, eerst gingen ze met opa praten en toen bleek dat opa alleen verzekeringspapieren had maar verder geen papieren, die was hij kwijt (huhuh). Maar hij was schijnbaar een 'bekende' van de politie want ze hadden hem al eerder afgeraden auto te rijden. De andere mensen hebben de politie schijnbaar verteld dat wij gewoon stonden te wachten totdat opa (83 jaar) achteruit kwam rijden en dat hij tegen ons aanreed. Wij zijn er toen maar bij gaan staan en Maria heeft wat vertaald en de ene Carabinieri sprak wat Engels. Hij was erg vriendelijk en zei: no problem, zijn collega schreef alles op en vroeg de naam van de chauffeur. Hij vroeg toen waarom alle 'Ollandese' 'van' voor hun naam hebben staan, hij begon voorbeelden op te noemen: van Basten, van Nistelrooy, van der Sar, haha, hij kende ze allemaal. Dus hij schreef alles op, Frans moest het ook ondertekenen en opa ook. Ze wilden het op de 'friendly' manier afhandelen omdat opa geen papieren had, en ik weet niet wat er anders met opa moest gebeuren. Wat wel lastig is want wij hebben zomaar moeten vertrouwen op wat die Carabinieri ons vertellen en wat Maria voor ons heeft vertaald. Maar goed, Maria kwam zeer betrouwbaar over en de Carabinieri waren ook behulpzaam. Zij gaven Maria en haar man de opdracht met ons en opa naar een 'man' te gaan die het schadeformulier voor ons moest invullen. Ik vroeg aan Maria wat dat dan voor 'man' was, ze kon het niet helemaal uitleggen maar achteraf bleek het een soort verzekeringskantoor te zijn. Daar spraken ze uiteraard ook geen woord Engels maar Maria heeft het helemaal uitgelegd en daar waren ze ook heel behulpzaam en ze gaven ons zelf nog adresjes waar we 's avonds konden gaan eten, ze belden nog of ze ook wel open waren. Zij sturen het schadeformulier nu naar Maggiore in Catania en wij hebben een kopie ervan mee gekregen (waar we inmiddels zelf ook weer een kopie van hebben laten maken). Die kopie moeten wij dan daar weer afgeven en 'no problema'. De schade is trouwens beperkt want er zit een deukje naast de lamp, maar ja, het moet wel geregeld zijn natuurlijk. Wat een dagje zeg, we zijn er wel een uur of 2 à 3 mee bezig geweest, dus een route rijden daar hadden we geen zin meer in. We hebben Castelbuono daarom maar wat verkent en zo meteen gaan we eten in één van de ons aangeraden restaurantjes. Morgen verlaten we Castelbuono om naar Milazzo te gaan.

Tot de volgende keer

!